7 yıllık evlat nöbeti

‘Barışın yanındayız’

Ayten Elhaman, 18 yaşında giden oğlu Bayram Elhaman’ın dönmesini yıllardır bekleyen bir anne. Oğlunun 8 yıl önce henüz 18 yaşındayken PKK’ya katıldığını söyleyen Elhman’ın tek istediği de bir an önce evladınına kavuşmak. Anne Elhaman, “Yaz kış demeden buradaydık. Umudumuzu hiç kaybetmedik. 2021’de oğlumun öldüğü söylendi ama ben buna inanmıyorum. Oğlum yaşıyor, bir gün mutlaka gelecek. Devletimizin yanındayız, barış yanındayız. Evlatlarımız bırakıldığında en büyük mutluluk bizim olacak” diye konuştu.

‘Süreç umut oldu’

Hatice Levent de Kütahya’dan Diyarbakır’a gelen bir anne. Kızı Fadime Levent’in 11 yıl önce, üniversite ikinci sınıfta okurken Bitlis’ten kaçırıldığını söylüyor ve 7 yıldır nöbet tutuyor. Levent, “2014 yılından beri kızımın dönmesini bekliyorum. Terörsüz Türkiye süreci bizim için umut oldu. Buradaki her ailenin tek istediği evlatlatları. Yaz kış demeden yıllarca burada evladımı bekledim ve gelene kadar da beklemeye devam edeceğim” dedi.